Heb je ooit het gevoel gehad dat je je in een eindeloze cyclus van aangetrokken tot de 'verkeerde' mensen bevindt? Is je romantische leven vol doodlopende data? Als je verlangt naar een liefdevolle en respectvolle relatie, hier is hoe je eindelijk loskomt ...
Zijn moeder verliet hem toen hij een kind was. Ze is vrij van geest. Zijn laatste vriendin brak zijn hart. Ze is nog niet klaar om zich te vestigen. Hij is nu gewoon zo gefocust op werk. Als we samen zouden kunnen zijn, zouden we het doen, maar het is ingewikkeld ... bla bla bla ...
Hou op.
Uiteindelijk maakt het niet echt uit. Je begrip voor een situatie of iemands motivatie geeft je niet de macht om hun gedrag, wensen of behoeften op dit moment te veranderen. Het vasthouden van al uw verwachtingen aan een verwachting van wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren, leidt alleen maar tot teleurstelling.
Wat meer is, verder gaan op een pad zodra tekenen verschijnen dat het onwaarschijnlijk is dat je krijgt wat je nodig hebt van deze persoon, maakt je 100 procent verantwoordelijk voor eventueel daaropvolgend lijden dat op je pad komt. De redenen zijn uiteindelijk tamelijk irrelevant, omdat de bottom line is: als het nu niet genoeg is, zal het nooit zijn.
Ik wil dat dit je mantra wordt. Ik wil dat je het genoeg zegt om er echt in weg te zinken en het vervolgens gebruikt om je aan te moedigen weg te lopen van al die romantische situaties die nergens heen gaan.
Verspil geen tijd en energie
Als ze je op dit moment niet kunnen geven wat je nodig hebt en wilt, als ze metaforisch ervoor hebben gekozen om nu niet voor je te verschijnen of als ze minder enthousiast lijken over je relatie dan jij, dan zal dit uiteindelijk niet veranderen.
Dingen gaan verder als ze beginnen. Als wat er op dit moment tussen jullie is - in dit geval, in deze realiteit, in deze omstandigheden - niet genoeg is, dan zal het nooit zo zijn.
Ik heb vaak gehoord dat verwachtingen de oorzaak zijn van de meeste conflicten. Het is waar dat wanneer we (meestal stilletjes) van mensen niet krijgen, we ons verpletterd, boos of gefrustreerd voelen.
Dus in relaties is het van vitaal belang om volledige catastrofe te voorkomen in plaats van te hopen dat mensen een goede schatting hebben van de verwachtingen die we proberen te communiceren. Door dit te doen, transformeren we verwachtingen in behoeften en wensen.
Het is een subtiel verschil, maar een heel belangrijke. Ten eerste moet je in staat zijn om eerlijk tegen jezelf te zijn. Je zou willen dat je het super casual type was, maar is dat eerlijk hoe je je voelt?
Als je erin slaagt om zo ver te komen als je uitwerkt wat je wilt en in staat bent om dat aan de andere persoon te communiceren, dan ben je al veel beter dan de meeste.
Ik zou willen zeggen dat het volgende beetje gemakkelijker is, maar ik zou liegen. Als hun behoeften en wensen niet dezelfde zijn als die van jou, moet je weglopen. Hoe eerder u dit doet, hoe gemakkelijker het op de lange termijn zal zijn. Waarom? Dat klopt: als het nu niet genoeg is, zal het dat nooit zijn!
Realiseer je dat je meer waard bent ...
Er is een sterke wil en zelfliefde voor nodig om dit te doen. Je moet het eindspel in zicht houden in plaats van je te concentreren op onmiddellijke voldoening. Een deel van het probleem is dat we niet echt onverteerbare waarheden willen accepteren, wat ons verleidt om nog iets langer te kiezen voor zalige onwetendheid. Maar terwijl je de ideale fantasie van een potentiële relatie levend houdt, verkoop je jezelf tekort terwijl je iemand zou kunnen vinden met wie het genoeg is.
Ik reed ooit door vier landen (Italië, Frankrijk, Spanje en Portugal voor het geval je je dat afvroeg!). Ik heb dit op de een of andere manier zo ‘casual’ gemaakt omdat je mogelijk 1.800 km kunt rijden om met iemand herenigd te worden.
De waarheid was dat ik, voordat ik vertrok, wist en door gedrag uit het verleden had laten zien, dat wat er tussen ons was niet genoeg was en nooit zou zijn. Ik duwde dat terzijde in de hoop een aangenamere realiteit te vinden waar mijn instincten fout waren en het resultaat anders zou zijn. Onnodig te zeggen dat het niet zo was.
Ik had het negen maanden eerder in de kiem kunnen smoren. Maar in plaats van eerlijk te zijn tegen mezelf en hem, besloot ik te zwijgen en hoopvol te blijven.
Heb ik het overleefd? Ja, natuurlijk, maar ik heb ongetwijfeld meer teleurstelling voor mezelf gecreëerd en mijn aandacht verspild aan iemand die nooit op afstand iets naar tevredenheid zou leveren.
Wees dapper genoeg om te vragen wat je wilt
Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd: ik ben geen voorstander van waanzinnig intens gedrag - integendeel. Ik zeg niet dat je op een eerste date moet komen, laat weten dat je tien baby's ziet en vraag of ze enthousiast zijn.
Ik zeg alleen maar dat wanneer je van nature 'dat punt' bereikt (wat na een week, een jaar of langer kan zijn, afhankelijk van de omstandigheden), dan iemand laten weten wat je zoekt, veel meer drama bespaart lijn.
In elke verbinding komt er een moment dat je een onzichtbare richel bereikt. Als ze er niet vrijwillig mee instappen om samen op te springen, in een heerlijk moedige beweging in die onbekende afgrond, dan maakt het niet uit hoeveel tijd, geduld en moeite je blijft doen, het is niet gaat gebeuren. Het probleem is dat je je kostbare leven verspilt door ervoor te kiezen om gewoon op de richel te blijven staan en ze gezelschap te houden.
Als je ervoor kiest om niet te vragen wat je wilt om het spel uiteindelijk iets langer te laten draaien (of het nu over een maand, over een of tien jaar is), zal het altijd onvermijdelijk worden dat het niet genoeg is.
Wat destijds een geweldig idee leek om een teleurstelling te voorkomen, verandert in het investeren van veel energie die je kunt besteden aan het vinden van iemand die dezelfde dingen wil. Het is tijd dat je je volledig in het leven, liefde, passie en nieuwe horizonten elders begeeft. Als je blijft hopen dat hun hart misschien ooit zal inhalen en die sprong voor je zal maken, zal het niet ... omdat ...
Als het nu niet genoeg is, zal het dat nooit zijn.
