Trauma raakt diep degenen onder ons die het hebben geweten en, of het nu slim is verborgen of duidelijk tegenover ons staat, dit artikel biedt een helpende hand bij het erkennen en beginnen te herstellen van trauma.
"Immers, wanneer een steen in een vijver valt, blijft het water beven, zelfs nadat de steen naar de bodem is gezonken."
Arthur Golden, Memoires van een Geisha
Het woord ‘trauma’ (van het Griekse woord tritosko, wat ‘verwonden’ betekent) kan misschien het beste worden opgevat als iets dat gebeurt dat ons op de een of andere manier diep verwondt. Trauma heeft vele kanten en gezichten en heeft, net als een lift, verschillende verdiepingen en verschillende niveaus van ernst, wat betekent dat elk individueel trauma zijn eigen weg van herstel vereist. Elk traumaherstel levert kracht en beloningen op.
Om op te merken, voor het trauma waar ik van ben hersteld, heb ik tijd besteed aan counseling en heb ik zelfhulp onderzocht en geoefend op het gebied van genezing en zelfzorg. Ik heb ontdekt dat traumaherstel een diep en prachtig deel van het leven is.
Aanvaarding
De reden dat het verstandig is om trauma te accepteren, is omdat acceptatie in zekere zin een tegengif is voor trauma.
Trauma bereikt ons op unieke manieren: het komt ons lichaam en levenskracht binnen op diep verwonden manieren die complex zijn en in tegenstelling tot de manier waarop de meeste andere ervaringen ons leven en systeem binnenkomen.
Trauma kan plotseling, schokkend en beangstigend zijn of het kan eenzaam, verdrietig en een bron van wanhoop zijn. Het onvermogen om op dat moment trauma te erkennen maakt deel uit van de complexe manier waarop we omgaan met trauma; de acceptatie van trauma dat aanwezig is in ons systeem of later leeft, is een sleutelelement bij het verwijderen van de effecten van trauma, omdat wat wordt geweigerd niet onder ogen kan worden gezien en wat geaccepteerd is, kan worden onderzocht.
Herstel (opnieuw dekken)
Als we het woord ‘herstel’ afbreken, ziet het er zo uit: opnieuw bedekken (opnieuw bedekken) en het heeft de betekenis om iets opnieuw te onderzoeken, iets opnieuw te bedekken, opnieuw te bekijken en opnieuw te ontdekken. Deze her-verkenning van trauma is misschien wel het meest pijnlijke element van trauma na het ervaren van het trauma zelf - het is het uitgaan na het binnenkomen, en het doet pijn op de weg naar binnen en het doet pijn op de weg naar buiten.
Trauma verkennen is echter nooit zo pijnlijk als het ervaren ervan, omdat we al weten dat we het op de een of andere manier hebben overleefd. Trauma onderzoeken, het opnieuw zien op duidelijke, inzichtelijke manieren, is het begin van traumaherstel en is waar de beloningen zijn verborgen. Om te herstellen van een wond, moeten we iets weten over de wond zelf, en het verkrijgen van kennis van trauma, hoewel pijnlijk, zorgt ervoor dat oplossingen en genezing plaatsvinden.
Zelfzorg
Sommige manieren waarop ik mijn eigen trauma's heb genezen, zijn grotendeels gebaseerd op zelfzorg.
Zelfzorg betekent kijken naar de behoeften van de persoon die ik ben en bezig zijn met weten wat ik voel, uitdrukken en ervaren - denk aan het 'zelf' als een persoon of een klein wezen dat energie en leven heeft en dus uitdrukt, voelt, animeert en leeft.
Als je je bewust bent van wat het zelf doormaakt of heeft ervaren, kun je een vriend voor het zelf zijn en ermee omgaan; als u zich niet bewust en gedissocieerd bent - 'gedissocieerd' betekent niet geassocieerd of niet wetend (wat een veel voorkomend element is bij trauma) - bent u blind voor de behoeften van het zelf in dat geval.
Je doet het misschien heel goed op veel of sommige gebieden van het leven of misschien niet. Het punt is, zelfzorg vereist kennis van het zelf waar het voor zorgt en toepassing van de juiste zorg, en als ik 'niet verbonden' ben met mezelf, is er een 'blok' - of op zijn minst een uitdaging. Dus zelfkennis is de basis van zelfzorg. Zelfkennis vereist ook voelen en weten over wie we zijn, en dit is het antwoord en de uitdaging in één.
Zelfkennis
Zelfzorg en zelfkennis zijn de basis van traumaherstel; de basis van zelfkennis is acceptatie.
Wanneer ik accepteer dat ik me laag, verdrietig of pijn voel, begin ik mijn symptomen te benoemen. Wanneer ik in deze gevoelens voel - door in een rustige ruimte te zitten en mezelf mijn lichaam, gedachten, expressie vanbinnen fysiek te laten voelen - kom ik te weten hoe mijn trauma voelt en wat het nodig heeft.
Ik kan huilen, opstaan en iets anders doen, het kan pijn doen, of ik kan gevoelloos zijn. Een beetje zoals meditatie, ik weet niet noodzakelijkerwijs wat er in die kamer van de geest is totdat ik daar aankom en als ik daar aankom, wil ik misschien onmiddellijk vertrekken: daar blijven zoveel als ik kan, een tijdje vertrekken en dan is terugkeren uiteindelijk de manier om de drang om te rennen onder de knie te krijgen.
Vrijheid
We rennen rond en duwen onszelf soms weg; trauma herstel is het tegenovergestelde hiervan. De kracht die wordt verkregen door traumaherstel, heeft voor mij te maken gehad met manieren om onbeperkte schoonheid in vogels en lucht en regen te voelen, daglicht als liefde te begrijpen en toegang te krijgen tot een eindeloze innerlijke wereld.
Als je vandaag kunt beginnen je trauma te erkennen en te ervaren zoals het is, om de aanwezigheid ervan te accepteren, als dat betekent dat je naar de beste raadgever gaat die je kunt vinden, of een dagboek met woorden vult, of huilt om de pijn ervan , je bent begonnen te genezen en een nieuw en herstellend pad te betreden. Ik wens je het beste.
Neem contact op: deel uw mening en ideeën in het commentaar hieronder.
