Je hebt toch wel gehoord van karma? Het is dat oude gezegde van "Wat rond komt gaat rond" en het is soms het enige dat ons troost geeft als we door anderen worden mishandeld. Maar geloof je dat het echt is?
Vraag je je ooit af of karma echt is? Krijgen mensen echt wat ze verdienen (zowel goed als slecht), of is het gewoon wishful thinking?
Ik geloof bijvoorbeeld dat karma zonder twijfel echt is en dit is waarom: het is me keer op keer bewezen.
Hier zijn slechts twee incidenten in een zee van enkele honderden, zo niet duizend, die onmiddellijk in me opkomen als ik aan karma denk:
Voorbeeld # 1 - Geven opent u om te ontvangen
Bij een bepaalde gelegenheid was ik extreem vastgebonden voor geld. Ik was van carrière gewisseld en kwam net weer op de been. Rekeningen werden betaald, maar dat was ongeveer de omvang ervan. Er was geen extra. Alleen al het kopen van een frisdrank in de supermarkt werd beschouwd als een grote uitgave die ik vaak rationaliseerde en die niet in het budget zat.
Dus toen een vriend me benaderde over het verzamelen van donaties voor een goed doel, wist ik niet zeker wat ik moest doen. Ik had het grootste respect voor dat goede doel (het waren de speciale Olympische Spelen) en nog meer respect voor mijn vriend die bereid was midden in de winter in ijskoud water te springen om degenen in nood te helpen. Ik was op zijn zachtst gezegd gescheurd.
Ik ging steeds opnieuw over mijn budget heen. Ik wist dat ik zou afhaken van een rekening gerelateerd aan een rekening als ik dit zou doen. Was het het waard? Kan ik gewoon nee zeggen en wachten tot de volgende keer dat er een verzoek kwam om hopelijk dat dan te kunnen doen?
Plots keerde mijn geest terug naar toen ik de 3-daagse 60 Mile Walk voor de Susan G. Komen Foundation deed om borstkanker op te halen. Toen ik om donaties vroeg (er was $ 2500 aan donaties nodig om te lopen), gaven mensen vrij en gewillig. In feite was het het geven van anderen dat die ervaring voor mij mogelijk maakte.
Ik wist dat ik geen optie had - ik moest een manier vinden om te doneren voor dit geweldige doel.
Omdat ik zelfstandige ben, heb ik een beetje speelruimte met mijn inkomen. Ik werk sowieso lange uren om ervoor te zorgen dat ik mijn klanten ruim voor de deadline van kwaliteitswerk voorzie, maar ik besloot dat ik mijn dagen een beetje zou moeten verlengen omdat het de juiste manier was om te doen.
Dus dat is wat ik deed. Ik doneerde wat ik kon en ging proberen het goed te maken. En verzin het maar. Ik kreeg meteen een aantal echt geweldige vacatures die meer dan dekten wat ik had gedoneerd. Het was alsof er een lawine van schrijfopdrachten was vrijgelaten en plotseling kwamen al deze prachtige banen mijn kant op.
Was het karma? Ik moet het geloven. Ik denk dat het het feit was dat ik bereid was te geven toen het heel moeilijk was om dat te doen, waardoor ik in ruil daarvoor gezegend kon worden.
Voorbeeld # 2 - Speel met vuur en je wordt verbrand
In mijn 'vorige leven', toen ik bij de politie handelde in tegenstelling tot het schrijven, schreef ik de hele tijd karma. Toen ik onderweg was om mijn best te doen om te beschermen en te dienen, zag ik persoon na persoon die zou krijgen wat ze verdienden. Bij deze ene speciale gelegenheid werd ik betrokken om het aan hen te geven.
Ik was net begonnen met mijn dienst met mijn partner en we gingen op weg naar wat een rustige dag beloofde. Ons baljuwschap (het gebied waar we die dag zouden patrouilleren) stond bekend als stil. Het was een boerengemeenschap op het platteland, waar niet veel gebeurde, behalve af en toe een blaffende hond of koe die zich los op de weg bevond.
Onderweg om in te checken kwamen we achter een voertuig dat duidelijk sneller ging dan de aangegeven snelheidslimiet. Ik weet het omdat mijn partner en ik erachter zaten en het van ons wegtrok.
We besloten een verkeersstop te initiëren en onze toplichten te activeren. Voor het eerst in mijn carrière stopte het voertuig niet. Het hield dezelfde snelheid aan alsof we er niet eens waren.
Door de bestuurder het voordeel van de twijfel te geven (misschien zag hij ons niet achter hem) lieten we onze sirene een paar keer piepen in een poging zijn aandacht te trekken. Dat was het moment waarop hij plotseling op de rem trapte en snel rechtsaf een weg op ging die minder druk was met verkeer en hij vertrok. We hadden nu een achtervolging in handen.
Omdat de veiligheid van andere bestuurders regel nummer één is, hebben we ons altijd teruggetrokken wanneer we over heuvels kwamen, omdat we niet zeker wisten wat er aan de andere kant was. We wilden deze bestuurder stoppen die duidelijk het gevoel had dat hij een reden had om te rijden, maar we zouden het niet doen ten koste van onschuldige mensen.
Vanwege onze voorzichtigheid hebben we een beetje afstand gecreëerd tussen ons en de bestuurder die we probeerden te vangen. Ik vreesde dat hij weg zou komen en was bezorgd wat dat betekende voor andere bestuurders op de weg die zouden worden onderworpen aan zijn gekke rijden.
Voer karma in.
Terwijl hij probeerde zijn voertuig rond een bocht te manoeuvreren, verloor de bestuurder de controle en belandde in een zeer diep ravijn. Zo diep zelfs, dat je waarschijnlijk zijn voertuig op de bodem niet eens zou zien liggen, tenzij je wist dat het er was om mee te beginnen.
Wetende dat hij nergens heen kon, wist de bestuurder dat hij geen andere optie had. Het was tijd om op te geven. Zonder verder incident namen we hem in hechtenis en plaatsten hem op de achterbank van de patrouillewagen.
Zijn reden om te rennen? Het bleek dat hij geen geldig rijbewijs had en twee keer de wettelijke limiet was voor het alcoholgehalte in het bloed. Hij wist dat als hij betrapt werd, dit zeker gevangenisstraf betekende, omdat dit niet zijn eerste overtreding was.
Dankzij karma hebben we deze man van de weg kunnen krijgen, zodat hij niemand anders in gevaar kon brengen. En bij wetshandhaving nemen we soms alle hulp die we kunnen krijgen.
Dus, is karma echt? Zonder twijfel. In het leven - wat je geeft is wat je krijgt. Test het als je wilt, maar wees bereid om het zelf te ontdekken.
