Je hebt iemand verloren waar je echt om gaf, en je kunt er moeilijk overheen komen. Dagen gaan voorbij en het enige waar je aan kunt denken is de laatste blik van je moeder, vader, echtgenoot ... En hoe je nooit echt dacht dat die dag zou komen. Je vraagt je af hoe het mogelijk is dat hij de ene dag hier is en de andere dag ...
De andere dag is de eerste dag van de rest van je leven waarin je niet iemand ziet waar je echt om geeft. Hoe ga je verder? We zullen niet tegen je liegen - we zullen proberen je aan het lachen te maken en je echt helpen de positieve kant te zien.
Onzin dat mensen zeggen
Toen mijn vader stierf, was het ding dat me het meest dwars zat de onzin die mensen je vertellen. "Hij was een goede man." Zeker, hij was een zeer interessant karakter. Nieuw materiaal inderdaad. Maar echt goed? Ik neem liever genoegen met nieuw materiaal in plaats van "goed". "Als ik iets kan doen ..." Natuurlijk, hoe zit het met een opstanding? Kan je dat doen? Ik bedoel, als je kunt, dat zou geweldig zijn, dat zou ik waarderen.
"Sorry voor de dood van je vader." Sorry is iets dat je zegt als je een glas breekt als je een gast bent. "En ik zag hem onlangs in de supermarkt." Wel, goed voor jou. Misschien was je nieuwe kapsel de oorzaak van zijn hartaanval.
Onzin ze vertellen je om je beter te laten voelen
"Hij is nu op een betere plaats." Ik zou het met één ding eens moeten zijn - elke plaats is beter dan deze. Ging hij naar het Coste-hotel in Parijs? Lijkt iets wat hij zou doen.
"Het was gewoon zijn tijd." Hoe was het zijn tijd en zo ja, wie gaf het hem? De kerstman? Heeft hij de tijd in het winkelcentrum gekocht?
"Ik zie hem een fles wijn drinken terwijl we praten, zittend op een grote wolk, zingend met zijn overleden broer."
Werkelijk? Wat gebeurt er als het begint te regenen? Valt hij uit de wolk, misschien in een snoepwinkel? In feite regent het nu - is mijn vader in Cambodja?
Je zult je er niet beter door voelen. Hoewel, het komt allemaal met een goede intentie.
Wat zou kunnen helpen
Toen ik een kind was, haatte ik echt wetenschapslessen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het uiteindelijk wel gehaald. Toch herinner ik me een les die interessant was. Het wordt de wet van omzetting van materie genoemd. Het zegt eigenlijk dat je materie niet kunt vernietigen of creëren, maar dat je alleen de staat kunt veranderen.
In doodskwesties pas ik het toe door te bedenken hoe je alleen iets anders kunt worden als je sterft. Niet als ik sterf, word ik een eenhoorn. Ik ben geen peuter. Maar kijk er eens zo naar. Het lichaam van een geliefde is nu as, of kan worden opgegeten door wormen. Ja, dat is misschien niet de gelukkigste gedachte.
Het is niet vernietigd. Maar wat gebeurt er met de ziel? Als je de ziel van iemand als pure energie beschouwt, kan deze niet worden vernietigd. Persoonlijk denk ik graag dat de ziel een lied wordt of misschien de elektriciteit tussen verliefde mensen. Het is daar.
En als je ze als een lied beschouwt, heeft een lied zoveel voordelen in vergelijking met mensen. Een liedje wordt niet boos. Een nummer heeft nooit andere dingen te doen dan te worden beluisterd.
Dus, zing het.
