Sinds de release heeft Pokémon Go mensen gemotiveerd om naar buiten te gaan en te communiceren met de echte wereld. Dit is hoe deze eenvoudige game-app me hielp omgaan met de aangrijpende effecten van angst.
Ik ben vaak de luidste persoon in de kamer en toch ben ik de meest angstige. Hoewel ik het leuk vind om met nieuwe mensen te communiceren en anderen op een persoonlijker niveau te leren kennen, is het echt moeilijk om de zenuwen en trillende handen te negeren. Wanneer je te maken hebt met zoiets rauws en intenss als angst, raakt het je soms in golven.
Sommige dagen zijn beter dan de andere. Op een goede dag, gestrest over kleine dingen, zoals gecompliceerde dansroutine die ik niet kan achterhalen, motiveert me om gefocust te blijven en harder te proberen. Als het echter slecht gaat, voel ik me overweldigd, geïntimideerd en verloren door het idee om op afstand iets onbekends te doen, zoals over de snelweg rijden of dat droomgesprek daadwerkelijk volgen.
Angst treft iedereen anders, wat betekent dat er geen magische remedie is. Daarom had ik nooit verwacht hoe ontspannend en therapeutisch Pokémon Go spelen zou kunnen zijn. Er zijn talloze verhalen over mensen die hebben ontdekt dat het spelen van het steeds populairder wordende spel hun symptomen van depressie en angst verminderde.
Ik ben opgegroeid met het kijken naar Pokémon, waardoor mijn jeugd nog veel nostalgischer was geworden. Hoewel ik pas de afgelopen weken heb gespeeld, heb ik een grote verbetering in mijn algehele mentale gezondheid opgemerkt.
1. Het gaf me een time-out toen ik in spanning verdronk
Er is niets angstaanjagender dan in een situatie worden geplaatst waar je geen controle over hebt. Voor een groot interview bracht ik veel tijd door met oefenen wat ik zou zeggen en vervolgens hyperventileren toen ik mijn woorden niet goed kon begrijpen. In het verleden waren flagrante vermijding en ontkenning de enige manieren waarop ik met stressvolle momenten omging.
Na dertig minuten achter elkaar in paniek te zijn geweest, wist ik dat ik een broodnodige pauze van mijn zenuwen kon gebruiken. Een van de grootste kenmerken van Pokémon Go is een wandeling maken en de wereld om je heen verkennen.
Bijna als een pauzeknop gaf het rondlopen op zoek naar Evee of Pikachu me die time-out die ik zo hard nodig had. Terwijl ik mijn voorbereide vragen en antwoorden in mijn achterhoofd hield, besloot ik me gewoon te concentreren op het vinden van die specifieke pokémons op dat moment. Mijn aandacht verleggen naar iets minder ontmoedigend en eenvoudiger werkte eigenlijk. Ik voelde fysiek mijn gespannen schouders ontspannen en de druk die mijn lichaam verliet.
2. Ik heb meer zelfvertrouwen om mezelf daar te plaatsen en nieuwe mensen te ontmoeten
Ik ben altijd meer een homebody geweest, wat verklaart waarom het onderhouden van relaties nooit gemakkelijk voor me is geweest. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ervan om rond te hangen op nieuwe en opwindende plaatsen en daar mogelijk vrienden te maken. Toch merk ik soms dat ik me terugtrek en muren bouw wanneer de kans om te socialiseren naar boven komt. Het maakt niet uit of je midden twintig of veertig bent; niets is zo eenvoudig als jezelf in staat stellen het onbekende te ontmoeten - totdat het zo is.
Als een soort test voor mezelf gebruikte ik Pokémon Go als een excuus om contact te maken met andere spelers en mogelijk nieuwe vriendschappen te smeden. Tijdens een recente veerboottocht door de stad, merkte ik dat nogal wat mensen echt aan het spelen waren. Ik gebruikte dat in mijn voordeel door gesprekken met hen aan te gaan en onderweg coole aanwijzingen te krijgen.
3. Nu reis ik overal
Een recente studie door Proceedings van de National Academy of Sciences heeft aangetoond dat zoiets eenvoudigs als een natuurwandeling je emoties kan reguleren. Zoals ik al eerder zei, is het belangrijkste punt van deze app om je in beweging te krijgen. Ik ben erg avontuurlijk en dol op ronddwalen en verschillende bezienswaardigheden in en buiten de stad bewonderen. Gedwongen om actief te blijven en altijd op zoek te zijn naar nieuwe Pokémon om te vangen, was de perfecte gelegenheid om met mijn vrienden te verkennen.
4. Over actief blijven gesproken ...
Het is moeilijk om tijd in de sportschool in te zetten als je voltijds werkt of naar school gaat. Wat is een betere manier om volgens een beperkt schema aan lichaamsbeweging te doen dan door die eieren te laten uitkomen. Hoewel mensen zoveel interessante hacks hebben ontdekt (d.w.z. die dapper genoeg zijn om de truc van de plafondventilator te proberen), is lopen of rennen van minimaal twee mijl voor mij een soort dagelijkse routine geworden.
5. Ik heb een sterkere band met mijn vrienden
Ik heb geluk dat ik een kleine kring van vrienden heb die elk uitstapje als een leuke roadtrip kunnen laten voelen. Mijn vrienden en ik hebben ‘poké-dates’ gepland waar we elkaar ontmoeten en strijden om de meest uiteenlopende pokémon te vinden. Ik denk niet dat ik me meer op mijn gemak voelde als ik helemaal buiten Wartortle of Horsea zat, dan op die momenten.
Het gaf me ook het vertrouwen om een oude vriend te bereiken die ik ooit had verloren. Vroeger deden we alles samen toen we jong waren, maar we zijn in de loop van de tijd opgegroeid en uit elkaar. Samen jagen op zeldzame Pokémon maakte het een beetje eenvoudiger om helemaal opnieuw te beginnen.
Hoewel het spelen van de game me uit mijn schulp heeft gehaald, is het ook een stimulans voor mij om mijn stress naar een positievere uitlaatklep te leiden. Het minder serieus nemen van mezelf is daarom des te bevredigender.
