New York City heeft het allemaal. Cultuur, winkelen, Broadway ... Maar er is ook een verborgen kant aan deze majestueuze stad - een die veel mensen nooit te zien krijgen.
Waar gaat het om verlaten plaatsen die ons zo aanspreken? Is het de schoonheid in dat wat vervalt en uit elkaar valt? Is het de wetenschap dat maar weinig mensen weten dat zo'n plek bestaat? Of misschien is het de historische betekenis van het gebied dat ons aantrekt. Wat het ook is, we kunnen niet stoppen met het bewonderen van de schoonheid en soms griezeligheid van verlaten plekken om ons heen.
Veel van deze ruimtes kunnen moeilijk te vinden zijn, vooral in een plaats als New York City.
New York City staat misschien bekend om cultuur, winkelen, eten en gewoon een geweldige stad om te bezoeken vanwege de rijkdom aan dingen om te zien en te doen, maar de Big Apple heeft veel meer te bieden dan wat je ziet. Zelfs als je onbeperkte tijd en middelen had, zou het heel moeilijk zijn om alles te zien wat de stad te bieden heeft.
Ik zou zelfs willen zeggen dat het onmogelijk is om alles in New York City te zien, ongeacht hoeveel tijd of geld je hebt. En de reden daarvoor is dat, hoewel het lijkt alsof de stad 24/7 vol is met mensen, er sommige delen zijn waar mensen niet eens mogen bezoeken.
De kans is groot dat je er zelfs langs loopt en nooit weet dat ze er zijn, tenzij je natuurlijk weet waar je naar op zoek bent. En zelfs dan betekent dit niet dat je binnen mag.
Hoewel sommige van deze locaties volledig verboden zijn voor het publiek, betekent dit niet dat je geen glimp (of meer) van anderen kunt vangen. Soms betekent het dat je door verschillende hoepels springt om toegang te krijgen, terwijl je het soms net zo eenvoudig hebt als er zelf naartoe lopen. Voordat je dat kunt doen, moet je natuurlijk weten waar je naar op zoek bent, toch?
En dat is waar we binnenkomen. Om u te helpen enkele van de vele verlaten plaatsen in New York City te vinden.
Hart Island
BronNatuurlijk, misschien weten niet veel mensen over Hart Island, maar het wordt bewoond door meer dan een miljoen mensen. Natuurlijk zijn al die mensen dood. Hart Island diende als het pottenbakkersveld van de stad, waar degenen die niet werden opgeëist of wiens families geen begrafenis konden betalen begraven werden. Het is ook de grootste door belasting gefinancierde begraafplaats ter wereld.
Als dat stukje geschiedenis niet eng genoeg is, maak je geen zorgen, er is meer. Het eiland diende ook als een kamp van de burgeroorlog in de Unie, een psychiatrisch ziekenhuis, een sanatorium voor mensen met tuberculose en zelfs een hervormingskamp voor jongens. Tegenwoordig is het leeg en verlaten, maar er worden meer dan 2.000 begrafenissen per jaar uitgevoerd, meestal voor gevangenen uit Rikers Island die overgezet worden. Naast de begrafenissen, waarvan de meerderheid helaas baby's zijn, verzorgt het eiland ook het onderhoud van de begraafplaats.
Maar als je het eiland wilt bezoeken, heb je op dit moment geen geluk. Het Departement Correcties onderhoudt het eiland, en hoewel ze er alles aan doen om familieleden van de overledene te laten bezoeken, is er momenteel geen andere manier om naar het eiland te gaan. De enige veerboten die varen zijn niet-passagiersveerboten met overblijfselen of een veerboot van het Departement voor Correcties voor familieleden van degenen die op het eiland zijn begraven.
Er zijn ook geen hulpprogramma's, geen toiletten en zelfs als u toegang krijgt tot het eiland, bent u zeer beperkt op waar u mag gaan. Zelfs familieleden van degenen die daar begraven zijn, mogen niet ver gaan, en ze mogen zelfs de plek niet bezoeken waar hun geliefde begraven ligt (omdat er geen begrafenismarkeringen zijn). In plaats daarvan is er een gebied van reflectie met een tuinhuisje voor hen om te verzamelen.
Er zijn een paar opmerkelijke mensen begraven, waaronder Bobby Driscoll, de kinderacteur die Peter Pan uitte in de animatiefilm. Toen hij stierf, werd hij dakloos geacht en werd hij naar het eiland gebracht voor begrafenis. In een geval dat echt triest is, bevindt zich hier ook het graf van het eerste kind dat aan aids is overleden.
Het geheime treinplatform onder de Waldorf-Astoria
BronHet glamoureuze Waldorf-Astoria hotel heeft meer te bieden dan je zou denken, vooral als je alleen boven de grond kijkt. De reden hiervoor is omdat er niet alleen geschiedenis te vinden is in het hotel zelf, maar ook eronder. Zie je, er is een "geheim" treinplatform dat ooit het hotel en zijn beroemdste gasten bediende.
Maar het treinplatform was daarvoor niet technisch gebouwd; het was gewoon zo dat het op de juiste plaats was op het juiste moment toen het hotel werd gebouwd. Vanwege luchtrechten werden de ondergrondse tunnels, die tussen 1903 en 1913 werden gebouwd, eigendom van het hotel, dat werd gebouwd van 1929-1931.
Oorspronkelijk gebouwd als laadplatform voor een krachtpatser, was het platform nooit bedoeld voor passagiersdienst. Na het uitschakelen van de krachtcentrale was het hotel echter van plan om passagiers met privé-treinstellen in staat te stellen om discreet bij het hotel te komen. Hoewel het oorspronkelijke plan de lift vanuit de tunnel opriep om het hotel in te gaan, komt deze feitelijk uit op de straat.
Er gaan geruchten dat Franklin Delano Roosevelt deze tunnel gebruikte om zichzelf via een privéwagon naar het hotel te vervoeren. Andere toepassingen worden ook opgemerkt, waaronder een underground feest uit 1965 voor kunstenaar Andy Warhol.
Tegenwoordig is het platform beperkt en geblokkeerd voor bezoek, maar het betekent niet dat je er geen glimp van kunt opvangen. Als je naar rechts kijkt terwijl je de Metro-Noord-trein rijdt die Grand Central Station verlaat, kun je een glimp opvangen van de verlaten veiligheidstreinwagen die er tot op de dag van vandaag is.
De site van de Wereldtentoonstelling van 1964
Terwijl Flushing Meadows - Corona Park de locatie was van de Wereldtentoonstelling van 1939, is het de beurs uit '64 die de grootste indruk op het gebied heeft achtergelaten. Tot op de dag van vandaag zijn er nog verschillende gebouwen, waaronder het New York Pavilion, de Tent of Tomorrow, observatiedekken en de Unisphere. Bijna allemaal presenteren ze een unieke architecturale stijl uit de jaren '60, die laat zien hoe de toekomst eruit zou zien.
Het thema van de beurs was "Man's Achievement on a Shrinking Globe in a Expanding Universe" en omvatte exposities zoals "Futurama" van General Motors en de originele "It's a Small World" van Walt Disney. Hoewel de beurs meer dan 50 miljoen bezoekers had, was deze veel minder dan verwacht. Omdat het niet werd bestraft door het Bureau of International Expositions, werden veel landen ook aangemoedigd om niet deel te nemen, waardoor de meeste exposities Amerikaans gecentreerd waren.
Verschillende van de monumenten zijn er nog steeds tot op de dag van vandaag, maar zoals je zou verwachten, beginnen ze hun leeftijd te tonen. De ruimtes werden tijdelijk gebruikt voor andere doeleinden, waaronder concerten en zelfs een ijsbaan in de jaren '70, maar vanwege de staat van deze monumenten is dat gebruik al lang niet meer gebruikt. De observatiedekken werden echter opnieuw bedacht voor de film Men in Black, waar ze werden getoond als ruimteschepen.
Het New York State Pavilion is opgenomen in het National Register of Historic Places en er wordt gewerkt aan het opruimen van de buitenkant en het terugbrengen van de site in zijn oude glorie.
Dead Horse Bay
BronMet een naam als Dead Horse Bay, zou je bijna verwachten dat het eng is. En je hebt gelijk.
De baai, die naast Floyd Bennett Field in Brooklyn ligt, bevat overblijfselen van - je raadt het al - dode paarden. Je vraagt je misschien af waarom je een gebied wilt bezoeken alleen om botten van paarden te vinden, en als dat alles was wat er te zien was, zouden we het met je eens moeten zijn. Er is echter meer in dit gebied dan dat, anders zou het voor de meesten van ons niet interessant zijn.
Naast paardenresten kun je ook afval vinden. Maar niet zomaar afval - vintage afval, sommige ouder dan honderd jaar oud. Er zijn flessen, die je als afval kunt afschrijven, totdat je bij nadere inspectie ziet dat het parfumflesjes zijn uit het begin van de vorige eeuw. Natuurlijk vind je je deel van griezelig speelgoed en poppenhoofden, maar dat is een deel van de charme, toch?
Dus wat is deze plek, vraag je je misschien af? Het is precies hoe het klinkt. Een vuilstortplaats die teruggaat tot ongeveer 1850 en die tot 1930 in bedrijf is. Behalve een vuilnisbelt, was de site ook de thuisbasis van een paardenrenderingsinstallatie van de jaren 1850 tot eind 1910, wat de botten van het paard verklaart.
Fort Tilden
BronFort Tilden is een legerbasis die dateert uit 1917, maar het werd ook veel gebruikt tijdens de Koude Oorlog. Veel van de overblijfselen die overblijven, stammen uit het tijdperk van de Koude Oorlog en grijpen terug op een interessante tijd in de Amerikaanse geschiedenis.
Het fort bevindt zich op het schiereiland Rockaway in Queens. Hoewel de site meestal door de natuur wordt teruggewonnen, waardoor het soms moeilijk is om overal te geraken, zijn er nog steeds dingen die het bekijken waard zijn. Vanwege de ligging tussen New York City en de Atlantische Oceaan bood dit gebied het leger een ideale verdedigingslocatie. Tegenwoordig staat het in het National Register of Historic Places en maakt het deel uit van het Gateway Recreation Area. Veel van de gebouwen zijn echter niet onderhouden en beginnen hun leeftijd te tonen. Zeer weinig aandacht is gericht op het educatieve aspect van het fort, met veel van de kantelen en silo's afgesloten en genegeerd.
Hoewel er weinig is om de historische betekenis van de site te verklaren, zie je Battery Harris East en Battery Harris West oprijzen uit het terrein. Deze twee structuren boden ooit bescherming voor NYC door het gebruik van kanonnen, die tot 30 mijl in elke richting konden worden neergeschoten.
In de jaren vijftig werd Fort Tilden de thuisbasis van Nike Ajax en Hercules-raketten, die ondergronds werden opgeslagen op een lanceerlocatie. Hercules-raketten waren in staat om kernkoppen tot 75 mijl afstand te dragen, en ze waren hier gehuisvest totdat de site halverwege de jaren zeventig door de National Park Service werd overgenomen.
Bannerman Island: The Ruins of a Castle
BronHoewel je misschien denkt dat Amerika nogal ontbreekt als het gaat om grote kastelen (en je hebt gelijk, vergeleken met Europa), gebeurt er toevallig ruïnes van wat sommigen kastelen in New York beschouwen. Ja, je leest het goed. Kastelen. In New York City.
Natuurlijk is, zoals verwacht, het kasteel van Bannerman Island technisch gezien geen kasteel in formele zin; het lijkt er toevallig op. En ja, ze zijn ontworpen om eruit te zien als de Europese kastelen, die de inspiratie waren voor de gebouwen.
De nu vervallen structuren werden oorspronkelijk gebouwd door een zakenman genaamd Francis Bannerman, en veel van hen waren pakhuizen voor zijn bedrijf gericht op militaire munitie. Het eiland werd oorspronkelijk gekocht voor $ 600, samen met $ 1.000 aan biljetten die meer dan twee jaar werden afbetaald. Na verloop van tijd bouwde Bannerman de structuren waar het eiland beroemd om zou worden en tekende ze op servetten.
Helaas tonen veel van de oude gebouwen hun leeftijd en bezwijken aan een aantal incidenten, waaronder een explosie van een krachtpatser en een ongelooflijk strenge winter die tot enkele ingestorte muren heeft geleid. Je kunt de ruïnes vandaag nog steeds bezoeken. Rondleidingen en evenementen vinden regelmatig plaats en u kunt het eiland per boot of kajak bereiken.
Dus waar gaat het over verlaten plaatsen die ons zo aanspreken? Misschien kun je niet voor iedereen antwoorden, maar we horen graag je inzicht. Wat trekt u aan dit soort plaatsen? Heb je een van de hierboven genoemde plaatsen bezocht? Zijn er anderen die we hadden moeten noemen, maar misschien niet hebben gedaan? Laat het ons weten in de comments.
