Miljoenen lezers waarderen de diepe waarheden in de bestseller van John Green. Deze 'The Fault in Our Stars'-quotes zullen je zeker aan het lachen en huilen maken.
Af en toe vind je een boek dat je aan het huilen maakt. Soms heb je het geluk om er een te vinden die je aan het lachen maakt. En af en toe vind je een boek dat beide tegelijk doet.
John Green's De fout in onze sterren is zo'n boek. Dit opmerkelijke verhaal laat je diep nadenken over het leven. Heeft het leven een doel? Wat bedoelen we met "kwaliteit van leven"?
Ik denk dat het die diepte is die de weg verklaart De fout in onze sterrenheeft wereldwijd miljoenen lezers geraakt. Meer dan 10 miljoen lezers hebben exemplaren van dit boek gekocht, zodat ze het steeds opnieuw kunnen lezen.
De fout in onze sterren is het verhaal van Hazel Grace Lancaster, een 16-jarige kankerpatiënt die ontmoet en verliefd wordt op de 17-jarige Augustus Waters, een geamputeerde en een voormalige basketbalspeler. Terwijl ik het boek las, werd ik jaloers op de zuiverheid van Gus en Hazels liefde.
Hoewel De fout in onze sterren gaat over stervende tieners, het echte onderwerp is het leven.
Maar wat dit verhaal echt diepte geeft, is niet alleen het prachtig geschreven liefdesverhaal, maar ook de manier waarop Hazel en Augustus met elkaar communiceren. Er is diepe wijsheid en substantiële schoonheid in de woorden van deze tieners.
Hier zijn 100 onvergetelijk De fout in onze sterren citaten waardoor je twee keer nadenkt en hard nadenkt. Eerlijke waarschuwing: u zult deze willen lezen met een doos tissues bij de hand.
# 1 Je hebt een keuze in deze wereld, geloof ik, over het vertellen van trieste verhalen, en we hebben de grappige keuze gemaakt.
Hoe vaak heb je gehoord dat je geen keus hebt, dat je iets moet doen? Je moet naar de universiteit gaan, want anders vind je geen baan. Rechts?
Niet correct. Je hebt een keuze. Je hebt altijd een keuze.
Elke dag heb je de keuze om alle goede dingen in je leven en alle mensen om wie je geeft te vieren. Wanneer het moeilijk wordt, heb je een keuze over hoe te reageren. U bent de baas over uw vooruitzichten en uw perspectief kan empowerment zijn als u ervoor kiest.
# 2 Er is geen tekort aan fouten te vinden tussen onze sterren.
Het leven is niet eerlijk. Sommige mensen zijn waardeloze handen.
Groen herinnert ons eraan dat het leven wordt gemeten in betekenis, niet in dagen. Of het nu een minuut of een eeuw lang is, het leven vereist dat we zowel vreugdevolle als droevige momenten beleven.
Dat is wat Hazel en Augustus doen. Het is vanwege de fout in hun sterren dat ze elkaar ontmoeten en dat ze iets geweldigs ervaren.
# 3 Terwijl hij las, werd ik verliefd op de manier waarop je in slaap valt: langzaam en dan allemaal tegelijk.
Deze lijn doodt me. Het is een van de mooiste regels die ik ooit heb gelezen.
Zelden ervaren mensen liefde op het eerste gezicht. Meestal worden we langzaam verliefd zonder het te merken totdat we beseffen dat we gek op hem of haar zijn. Met deze eenvoudige, echte, krachtige lijn herinnert Green ons eraan hoe het voelt om verliefd te worden.
# 4 De wereld is geen wensfabriek.
Triest maar waar. We kunnen een vallende ster niet wensen en verwachten dat er wonderen zullen gebeuren. Er zijn wonderen, maar ze komen niet als we ze noemen. Over het algemeen moeten we heel, heel hard werken om onze wensen waar te maken.
# 5 Sommige oneindigheden zijn groter dan andere oneindigheden.
Zelfs als je je ervan bewust bent dat wat je hebt niet gaat duren, wie kan dan zeggen dat de mogelijkheden van het leven minder dan oneindig zijn?
Zoals Gus uitlegt, zijn er binnen elke minuut oneindige mogelijkheden waaruit je kunt kiezen. Zijn leven was groter dan andere oneindigheden zoals tijd en dood.
# 6 Je gaf me een voor altijd binnen de genummerde dagen, en ik ben dankbaar.
Niets duurt eeuwig. Maar soms ervaren we iets zo intens, zo onvergetelijk dat het voor altijd blijft. Het wordt een deel van ons, een deel dat we voor altijd koesteren. Voor altijd een nummer krijgen binnen genummerde dagen is het beste waarop we kunnen hopen.
# 7 Ik zit in een achtbaan die alleen omhoog gaat, mijn vriend.
Wat is het leven voor jou - een avontuur? een dans?
Hoe je het leven ook bekijkt, je moet proberen een positieve kijk te behouden. U kunt worstelen of problemen hebben, maar vergeet niet positief te blijven. John Green herinnert ons eraan dat elke wolk een zilveren voering heeft.
# 8 Je mag niet kiezen of je je bezeert in deze wereld, oude man, maar je hebt wel een stem in wie je pijn doet.
Daar ben ik 150 procent mee eens. Ik wil dat mijn keuze goed is.
Als we moeten lijden (en blijkbaar doen we dat ook) dan kunnen we er in ieder geval voor kiezen om gekwetst te worden door iemand van wie we houden, iemand die het waard is.
# 9 Kom hierheen zodat ik je gezicht met mijn handen kan onderzoeken en dieper in je ziel kan kijken dan een ziende persoon ooit zou kunnen.
Ogen zullen nooit de schoonheid van een ziel zien. Het kan alleen met ons hart worden gevoeld. Moge je altijd de schoonheid 'zien' van de zielen die je omringen.
# 10 Het is moeilijk om je waardigheid vast te houden als de opgekomen zon te fel is in je verliezende ogen.
Green weet hier de gevoelens van een verslagen persoon met grote schoonheid te beschrijven.
Het is echt heel moeilijk om nobel en waardig te blijven als je wordt verslagen en verslagen. Het is niet eenvoudig om een back-up te maken.
Maar onthoud: de verslagene is niet degene die wordt neergehaald, maar degene die daar blijft.
# 11 Maar ik geloof in ware liefde, weet je? Ik geloof niet dat iedereen zijn ogen moet houden of niet ziek moet worden of wat dan ook, maar iedereen moet echte liefde hebben, en het zou minstens zo lang moeten duren als je leven dat doet.
Ik denk dat dit een van de meest romantische regels in dit of elk boek is.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik geloof in ware liefde. Misschien heb ik te veel romantische films bekeken of te veel sprookjes gelezen. Het is mogelijk. Maar ik geloof zeker dat iedereen echte liefde moet hebben.
Bedankt, John Green, voor het schrijven van deze regel.
# 12 Mijn gedachten zijn sterren die ik niet kan doorgronden in sterrenbeelden.
Heb je soms het gevoel dat je geest vol gedachten is die gewoon ongeorganiseerd blijven rondrennen? De diepste menselijke gedachten zijn soms het moeilijkst vast te stellen en in woorden uit te drukken.
# 13 Dat is het probleem met pijn. Het vereist om gevoeld te worden.
Kun je de vlam van een vuur negeren? Nee? Groen zegt dat pijn ook zo is.
Wanneer een pijn diep genoeg is, kun je het niet laten verdwijnen door het te negeren. Wanneer het aanwezig is, moet het worden erkend. Die erkenning wordt je sleutel om verder te gaan.
# 14 De tekens die mensen achterlaten zijn te vaak littekens.
Ik wou dat ik Green kon weerleggen, maar helaas heeft hij gelijk. Ik ben in mijn leven door een paar mensen gekwetst, zowel onbedoeld als opzettelijk, en ik geloof dat de meeste mensen dat ook hebben.
Littekens herinneren ons eraan dat we mens zijn. De littekens zijn pijnlijk, maar we moeten leren ze te koesteren. Alleen door pijn en teleurstelling wordt het karakter gesmeed.
# 15 Soms begrijpen mensen de beloften die ze doen niet als ze ze nakomen.
Mensen maken soms beloften die ze niet echt begrijpen, beloften die veel meer van hen vereisen dan het lijkt. Ze begrijpen niet dat ze een belofte hebben gedaan of ze begrijpen de omvang van de verbintenis die ze zijn aangegaan niet. Mensen beloven ook te licht.
Onthoud dit alles de volgende keer dat u een belofte doet.
# 16 Er is geen manier om te weten dat je laatste goede dag je laatste goede dag is. Op dat moment is het gewoon weer een goede dag.
Het universum geeft ons elk een eindig aantal dagen. Het is een soort cadeau. We weten niet wanneer de muziek stopt, dus waarom zouden we niet genieten van de dans zolang deze duurt?
# 17 Verdriet verandert je niet Hazel. Het onthult jou.
Deze regel doet me denken aan een oud gezegde: moeilijke tijden tonen echte kleuren, moeilijke tijden onthullen echte vrienden en het goede zal gezegend worden door pijn.
Groen weet dit goed. Harde tijden hebben altijd de kracht en schoonheid van het karakter van mensen onthuld.
# 18 Iedereen wil een buitengewoon leven leiden.
Ik denk niet dat als je wakker wordt, je tegen jezelf zegt: "Ik wil een volledig en volkomen waardeloze dag hebben", of wel? Ieder van ons wil een vervuld leven leiden vol verbazingwekkende herinneringen, zodat we aan het einde van de reis kunnen zeggen: "Ik leefde en ik deed ertoe."
# 19 Ik hou van je tegenwoordige tijd.
Dit moment is jouw leven. Gisteren is slechts een herinnering en morgen wordt alleen gedacht. Alleen vandaag bestaat.
Mensen hebben een vreselijke neiging om in het verleden of de toekomst te leven, terwijl ze het enige dat ze kunnen beïnvloeden, het heden, negeren. Groen herinnert ons eraan dat leven (en liefde) alleen in het hier en nu worden ervaren.
# 20 Je gaat een goed lang leven leiden vol met geweldige en vreselijke momenten die je je nog niet eens kunt voorstellen!
Ik wou dat iemand me dit zou vertellen als ik me down voel, omdat het alles omvat waar ik in geloof. Het leven is niet goed, noch slecht. Leven is wat je ervan maakt.
Zelfs als alles er somber uitziet, kun je er zeker van zijn dat er iets geweldigs op je wacht.
Niemand kan zeggen wat er morgen zal gebeuren.
# 21 Misschien is 'oké' ons 'altijd'.
Elk koppel heeft zijn eigen manier van communiceren. We maken privétalen met geheime liefdesvoorwaarden. Als je het niet altijd kunt hebben, kun je tenminste de schoonheid van nu hebben.
# 22 Liefde houdt zich toch aan de belofte.
Liefde houdt stand tegen alle moeilijkheden. Liefde is moeilijke of onaangename dingen doen in het belang van je partner. Liefde volgt door, zelfs als het moeilijk wordt om de belofte die je hebt gedaan na te komen. Dat is liefde.
# 23 Oh, dat zou ik niet erg vinden, Hazel Grace. Het zou een voorrecht zijn om mijn hart door jou te laten breken.
Ben je ooit verliefd geworden op iemand waarvan je weet dat hij je hart gaat breken? (Dat is een retorische vraag. Iedereen doet dit op een of ander moment.)
Liefde is altijd een risico. Maar het is zo'n geweldige prijs dat het risico het waard is. Een grote liefde is het waard om te hebben, zelfs als het waarschijnlijk is dat het zal eindigen in een gebroken hart.
# 24 De echte helden zijn trouwens niet de mensen die dingen doen; de echte helden zijn de mensen die dingen opmerken, opletten.
De meesten van ons gaan half in slaap door, zich niet bewust van wat er om ons heen gebeurt.
Er zijn echter anderen die aandacht schenken aan de wereld en al haar wonderen. Ze nemen het leven niet als vanzelfsprekend aan; ze verwonderen zich elke ochtend opnieuw over alles wat het leven te bieden heeft.
Dit zijn de mensen die opmerken wat er aan de hand is, zowel de schoonheid als het onrecht. Deze kwaliteit, deze gewoonte van bewustzijn, zegt Green, is een voorwaarde voor helden. Ik denk dat hij gelijk heeft.
# 25 Onze onverschrokkenheid zal ons geheime wapen zijn.
Moed vereist kracht: kracht om op te staan en te vechten, zelfs als de kansen niet goed zijn. Het is onverschrokkenheid die ons in staat stelt onze dromen te volgen en onze doelen te bereiken.
Als je een underdog bent met grote kansen, kun je niet op kracht rekenen om je te redden. Maar je kunt overwinnen als je jezelf lanceert tegen het lot met de totaliteit die alleen onverschrokkenheid met zich meebrengt.
# 26 Wanneer was de laatste goede kus die je had?
Als je je laatste goede kus of je laatste geweldige orgasme niet kunt herinneren, moet je echt goed nadenken over je leven.
Ik hou van de manier waarop deze vraag ons automatisch laat stoppen en gedenkwaardige kussen overwegen die we hebben genoten. Sommige vragen zijn puur intellectueel en dit lijkt er een van te zijn. Je zou het kunnen beantwoorden met een datum: 13 augustus, om 19:15 uur. Maar dat is niet wat er gebeurt. De vraag brengt je in een veranderde staat van bewustzijn waarin je liefde en romantiek opnieuw beleeft.
# 27 Je moet je gevechten in deze wereld kiezen, Hazel.
Een mentor vertelde me ooit: "Je weet aan welke races je net deelneemt en welke races je rent om te winnen." Ik was destijds geïrriteerd. Ik worstelde om mijn best te doen en ik wilde mezelf met volledige inspanning op elke uitdaging werpen.
Bij nader inzien realiseer ik me hoe waardevol zijn advies was. We moeten echt onze strijd kiezen. We komen erachter wat echt belangrijk voor ons is en maken die gevechten tot een prioriteit.
Het kiezen van onze strijd gaat niet echt over onze relatie met de uitdagingen waarvoor we staan. Het is een kwestie van zelfdefinitie, onze waarden identificeren en er consequent mee leven. De gevechten die jij het waard vindt om te vechten? Dat is wie je bent.
# 28 Ik loog dus niet precies. Ik koos gewoon uit waarheden.
Hoe zou ons leven eruit zien zonder mooie witte leugens? Vrij saai, denk ik.
Ik steun geen leugens, maar soms kun je je geliefden niet de hele waarheid vertellen, vooral als je hen wilt beschermen tegen zorgen.
Ik reisde ooit in een treincompartiment met een vreemdeling die een dief bleek te zijn. Hij kwam weg met wat kleine dingen en het was allemaal heel spannend. Toen mijn ouders het vroegen, vertelde ik hen echter dat mijn reis prima was. Het was niet nodig te vermelden dat ik in een goedkoop compartiment reisde dat ook door criminelen werd bezocht. Ze zouden zich zonder reden ongerust hebben gemaakt.
En tenslotte is het diefgedeelte van het verhaal slechts een van de vele waarheden over die reis. Het antwoord dat ik mijn ouders gaf, was ook waar.
# 29 Ik ben verliefd op je, en ik weet dat liefde gewoon een schreeuw in de leegte is, en dat vergetelheid onvermijdelijk is, en dat we allemaal gedoemd zijn en dat er een dag zal komen waarop al onze arbeid is teruggekeerd tot stof, en ik weet dat de zon de enige aarde zal doorslikken die we ooit zullen hebben, en ik ben verliefd op je.
Liefde is verlossend. Het maakt betekenis uit het leven, het maakt niet uit dat we een soort met een korte levensduur zijn op een kleine planeet die rond een kleine ster cirkelt aan het uiteinde van een onopvallend sterrenstelsel.
Wanneer liefde aan je deur klopt, moet je het openen. Wat als je de klop negeerde en de wereld plotseling zou eindigen? Zou je geen spijt hebben van de dag dat je niet hebt liefgehad?
# 30 Gemakkelijk comfort is niet geruststellend
Ik weet niets van je, ik haat absoluut de platitudes die mensen gebruiken wanneer ze iemand proberen op te vrolijken.
"Vrolijk op - hij is het niet waard. Er zijn veel vissen in de zee. ”
“Werkloos? Maak je geen zorgen. Er komt zeker iets tussen. "
Ik weet dat mensen het goed bedoelen, maar deze gemakkelijke gemakken zijn ongeveer net zo betekenisvol als "nog een prettige dag."
Echt comfort komt niet van een wenskaart voor de massamarkt. Het komt van erkenning en waardering van wie we zijn.
# 31 Hij riep zijn mede-monniken: "Kom snel, ik proef sterren."
Wat een heerlijk gevoel is het wanneer je weet dat wat je ervaart zeldzaam en verbazingwekkend is. En echt ... elk moment van het leven is uniek, nooit te dupliceren of te herhalen. Elke ervaring is zeldzaam en geweldig als je de ogen hebt om te zien.
# 32 Het rare aan huizen is dat ze er bijna altijd uitzien alsof er niets in hen gebeurt, hoewel ze het grootste deel van ons leven bevatten.
De verklaring van Green over huizen geldt evenzeer voor gezichten, voor de openbare gevels die we in het dagelijks leven creëren. Uiterlijk en realiteit. Exterieur en interieur.
Ons leven lijkt zich in de wereld af te spelen, maar in werkelijkheid gebeuren ze tussen onze oren als we ervaring in een betekenisvol tapijt verweven. Het leven is een verhaal gemaakt van gebeurtenissen die alleen belangrijk zijn vanwege het belang dat we eraan toekennen.
# 33 Je bent zo druk je te zijn dat je geen idee hebt hoe volkomen ongekend je bent.
Er is niets mooiers dan een vrouw die zichzelf is: zelfverzekerd, sterk, veilig in de wetenschap dat ze uniek is op haar eigen manier.
# 34 Blijf bij elkaar.
Ik sta altijd op het punt om dit advies aan mijn vrienden en ook aan mijzelf te geven.
Het leven is vol van drama en hoogte- en dieptepunten en allerlei soorten hullaballoo. Het is zo gemakkelijk om te verdwalen en zo moeilijk om de focus te behouden.
Enkele van de geweldige citaten in De fout in onze sterren worden poëtisch uitgedrukt in prachtige taal, en sommige zijn geweldig, hoewel ze verpakt zijn in gewone taal. Ik denk dat je weet welk soort deze is.
# 35 Je beweert dat het fragiele, zeldzame ding mooi is, gewoon omdat het fragiel en zeldzaam is. Maar dat is een leugen, en dat weet je.
Hazel beweert dat ziekte de zieke niet wijzer of mooier maakt. Het medelijden waarmee het lijden soms wordt overgoten smaakt erger dan welk medicijn dan ook.
# 36 En toch maakte ik me zorgen. Ik ben graag een persoon. Ik wilde het volhouden.
Het vermogen om te voelen maakt ons mens. Je hoeft niet te sterven om de dood te ervaren, want we kunnen ook een dood-in-leven-bestaan hebben.Maar zolang we voelen, zal de dood ons niet nemen.
# 37 Wat een slettijd is. Ze neukt iedereen.
"Wauw, vandaag word ik 40. Hoe is de tijd zo snel voorbijgegaan?" Voor jou en voor iedereen.
Je denkt dat je de tijd hebt om alle dingen te bereiken die je in het leven wilt, dus stel je de onmiddellijke gelegenheid uit voor een mogelijke toekomstige gelegenheid. Maar de tijd wacht niet.
# 38 Ik vroeg me af of horden ooit gedacht hebben, weet je, "Dit zou sneller gaan als we net van de hindernissen af zouden zijn."
Soms is opgeven het makkelijkst. Maar wil je iets opgeven dat zoveel voor je betekent?
Hindernissen zijn het moeilijkste deel om een horde te zijn, maar ze zijn ook het essentiële deel. Zonder hindernissen is de hordenloper gewoon een kerel die over een baan rent.
Soms worden we bepaald door ons antwoord op de tegenslagen waarmee we worden geconfronteerd. De hindernissen zijn geen obstakels. Ze maken ons tot wie we zijn.
# 39 Je vereeuwigt de verlorenen niet door erover te schrijven. Taal begraaft, maar herleeft niet.
Niets brengt de verlorenen terug, wat we ook voor hen willen ruilen. Dit is de prijs van mens zijn en het vermogen hebben om te voelen.
Het enige dat we nog hebben is over hen praten en schrijven, en op deze manier onze eigen pijn verlichten. Dit houdt ze levend in ons geheugen, maar Green herinnert ons eraan dat herinnering geen leven is. De verlorenen zijn nog steeds verloren, ook al schrijven we er mooie woorden over.
# 40 Zonder pijn, hoe kunnen we vreugde kennen?
Stel je voor dat je in een wereld leeft zonder pijn en verdriet.
Het zou een prachtige wereld zijn, maar zouden we echt weten hoe goed het was? We hebben pijn nodig, zodat we vreugde kunnen waarderen.
Als je me niet gelooft, onthoud dan hoe goed je je eerste gezonde dag voelde na het herstellen van een slechte headcold. Herinner je dat opwindende gevoel van vitaliteit, het simpele plezier van ademen door niet-geblokkeerde neusholtes? Je voelt je nooit zo gezond totdat je ziek bent geweest. Groen zegt dat vreugde en pijn op dezelfde manier werken.
# 41 Het is een goed leven, Hazel Grace.
Het is een geweldig leven. Ja, er zijn ups en downs. Ja, er is pijn. Ja, het leven is te kort. Maar het leven is desondanks lief.
# 42 Je zegt dat je niet speciaal bent omdat de wereld je niet kent, maar dat is een belediging voor mij. Ik weet over jou.
Elke persoon is op zijn eigen manier speciaal.
Als je het gevoel hebt dat je niet goed genoeg of rijk genoeg of beroemd genoeg bent, onthoud dan dat je geliefd bent. Jij, geliefd, precies zoals je bent. Je bent speciaal.
# 43 Het is een metafoor: zie je, je plaatst het dodende ding precies tussen je tanden, je geeft het gewoon niet de kracht om het te doden.
Gus verwijst in deze passage naar sigaretten, maar hij heeft het echt over kanker.
Kanker maakt Gus een slachtoffer. Het regelt zijn gezondheid en dicteert zelfs dat hij zal sterven. In die situatie accepteren veel mensen dat ze het slachtoffer zijn van het lot en de ziekte.
Gus wil zichzelf niet zo zien, en daar gaat deze passage over. De sigaret is dodelijk. Sigaretten veroorzaken kanker, dezelfde ziekte die Gus berooft van zijn toekomst. Maar Gus krijgt het laatste woord. Hij steekt de sigaret tussen zijn lippen en steekt hem niet aan. De sigaret is impotent. Het kan Gus geen pijn doen omdat hij de controle heeft. Het is dat gevoel van controle dat Gus hunkert en nodig heeft als kanker zijn lichaam verwoest.
Ja. De sigaret is een metafoor.
# 44 "Ik heb de toekomst gemist."
Weten dat je er niet zult zijn om het leven te ervaren is gewoon hartverscheurend.
Dat geldt natuurlijk voor kankerpatiënten, maar dat geldt ook voor ons allemaal. Het leven gaat verder en we zullen er niet zijn om het te proeven.
# 45 Het kwam bij me op dat de vraatzuchtige ambitie van mensen nooit verzadigd wordt door dromen die uitkomen, omdat er altijd de gedachte is dat alles beter en opnieuw gedaan zou kunnen worden.
Groen heeft zijn vinger gelegd op een van de grote tekortkomingen in de menselijke psychologie. Wat we ook krijgen, we zijn ontevreden. Er is altijd een ander doel om na te streven.
Wat is er voor nodig om te zeggen: "Ik ben volledig tevreden met wat ik heb"? Kun je je voorstellen dat gevoel als een waarheid vast te houden - niet alleen voor een moment, maar voor jaren? Ik kan het niet, eerlijk gezegd. Ik ben ook getroffen door wat Green 'de vraatzuchtige ambitie van mensen' noemt.
# 46 Ik zal je ons liefdesverhaal niet vertellen, omdat het - zoals alle echte liefdesverhalen - met ons zal sterven, zoals het hoort.
Elk liefdesverhaal sterft met de mensen die het hebben geleefd.
Je kunt het verhaal vertellen, maar dat is als een film gebaseerd op de vertaling van een boek. Het is gewoon niet hetzelfde.
Elk liefdesverhaal is iets prachtigs en heiligs, alleen voor de geliefden. En zo hoort het ook.
# 47 Ik zat te denken aan het woord handle, en alle onhoudbare dingen die worden afgehandeld.
Het leven kan moeilijk zijn om mee om te gaan.
Ik heb dingen meegemaakt waarvan ik dacht dat ik ze niet aankon, zoals de dood van een geliefde. Maar Raad eens? Ik heb het afgehandeld.
Het is niet eenvoudig, maar als je erover nadenkt, ontdek je dat de hemel de enige limiet is.
# 48 De doden zijn alleen zichtbaar in het vreselijke oogloze geheugenloze geheugen. De levenden, de hemel danken, behouden het vermogen om te verrassen en teleur te stellen.
De doden kunnen niet veranderen. Ze zijn voorbij groei en verrassing en liefde en verwondering. De levenden bestaan in een wereld van verandering en mogelijkheden. De levenden kunnen kiezen en handelen, kunnen ons verrukken en verdrietig maken. Dat is wat het betekent om te leven.
# 49 Jullie weten dat het mogelijk is om met pijn te leven.
We protesteren dat pijn ons teveel is, dat we het niet kunnen verdragen. Maar dat doen we wel. In De fout in onze sterren, jonge mensen die lijden aan kanker vinden een manier om te leven met de fysieke pijn en de vreselijke pijn van het weten dat ze sterven.
De uitdaging is niet om te sterven in pijn, maar om te leven met pijn. Daarom is dit trieste boek echt een verhaal over triomf.
# 50 Ik wist dat de tijd nu voor mij anders zou verstrijken dan voor hem - dat ik, net als iedereen in die kamer, liefdes en verliezen zou blijven verzamelen terwijl hij dat niet zou doen. En voor mij was dat de laatste en echt ondraaglijke tragedie: zoals alle ontelbare doden, was hij voor eens en voor altijd gedegradeerd van spook naar spook.
Deze mooie passage maakt deel uit van Green's uitgebreide meditatie over de aard van de dood. Hier zegt Green dat een essentieel kenmerk van de doden hun onvermogen is om nieuwe ervaringen op te doen. Dat is natuurlijk duidelijk, maar op een andere manier is het een subtiel en diepgaand punt.
De karakters van Green zijn gepreoccupeerd met de dood, en om een goede reden. Inzicht in de aard van de dood helpt hen uiteindelijk volledig tot leven te komen.
# 51 Het is de aard van sterren om over te steken.
Hazel houdt van deze regel geschreven door haar favoriete auteur, Peter Van Houten.
Voor haar betekent dit dat ons lot op de een of andere manier uit onze handen is, dat het wordt bepaald door het lot - door de sterren.
# 52 Kijk, laat me het gewoon zeggen: hij was heet. Een nonhothot-jongen staart je meedogenloos aan en het is in het beste geval lastig en in het slechtste geval een vorm van mishandeling. Maar een hete jongen ... nou ja.
Sommige citaten op deze pagina zijn diep en waar, terwijl andere gewoon waar zijn. Ik denk dat deze in de laatste categorie valt.
Er is hier eigenlijk een diepere waarheid. De ervaring om naar te staren heeft geen inherente betekenis. Het is niet lonend of beschamend of vleiend of eng totdat je het waarneemt en er betekenis aan toewijst. Dat is een van de thema's van het boek - de gebeurtenissen in ons leven hebben betekenis omdat we ze betekenis toekennen. Om een zinvol leven te hebben, kun je hetzelfde leven leiden als alle anderen ... je moet gewoon betekenis zien in de dingen die je ervaart.
# 53 Je beseft dat proberen mijn afstand tot mij te behouden mijn genegenheid voor jou niet zal verminderen. Alle pogingen om me van je te redden zullen falen.
Ben je ooit volledig en volledig voor iemand gevallen?
Het is eng om te bedenken wat voor invloed die persoon op ons heeft. Het is zo eng dat sommige mensen weglopen van liefde. Maar dat is niet het antwoord, en romantische films leren ons dat weglopen toch nooit werkt: Hugh Grant zal uiteindelijk een taxi met ons delen, dus we kunnen net zo goed toegeven en voor hem vallen.
Deze passage laat zien dat Gus vastbesloten is en het stelt het toneel voor zijn blijvende liefde voor Hazel.
# 54 Ik heb hem niet verteld dat de diagnose drie maanden na mijn eerste menstruatie kwam. Zoals: Gefeliciteerd! Je bent een vrouw. Ga nu dood.
Sterven is verschrikkelijk. Daarover praten is niet eenvoudig.
Hazels scherpe humor laat zien hoe sterk ze is. Daarom bewonderen we haar nog meer. Als je de toekomst kunt zien zoals zij, en er nog steeds grapjes over maakt, ben je geweldig.
# 55 Zoveel hangt af van de waarnemer van het universum.
Het is onze kijk op gebeurtenissen die hun betekenis bepaalt.
We ervaren dit aan het einde van een lange relatie. De volgende dag kunnen we klagen over wat we hebben verloren en onszelf heroverwegen, of we kunnen ons verheugen op een nieuwe toekomst.
Alleen jij kunt kiezen wat elke dag betekent.
# 56 Maak je geen zorgen. Zorgen zijn nutteloos. Ik maakte me toch zorgen.
Ik denk niet dat mensen ooit zullen stoppen met zich zorgen te maken over dingen. Het doet er niet toe dat we weten dat het nutteloos is, op de een of andere manier is er nog steeds zorgen voor drama in ons leven.
# 57 In de donkerste dagen plaatst de Heer de beste mensen in je leven.
Deze regel komt uit een discussie tussen Gus, die religieus is, en Hazel, die dat niet is. Maar het gaat niet echt over religie. Het gaat over de manier waarop de wereld altijd lijkt te bieden wat we nodig hebben, precies wanneer we het nodig hebben.
Ik kan betrekking hebben op dit citaat. Tijdens mijn donkerste dagen ontmoette ik mensen die me veel hebben geholpen. Het is waarschijnlijk toeval ... maar het lijkt erop dat het precies zo is als de wereld werkt.
# 58 Ik geloof dat mensen zielen hebben en ik geloof in het behoud van zielen.
Het behoud van energie is een fundamenteel concept in de natuurkunde. Er staat in principe dat voor een bepaald systeem energie niet wordt gecreëerd of vernietigd. Het kan worden getransformeerd (beweging kan bijvoorbeeld wrijving veroorzaken en de energie van beweging kan worden omgezet in warmte) maar niet worden vernietigd. Toen Einstein de relatie tussen energie en materie definieerde, werd een overeenkomstige wet van behoud van materie erkend.
De uitdrukking "behoud van zielen" is een eerbetoon aan deze wetten. Het suggereert dat zielen op de een of andere manier fundamentele aspecten van het universum zijn en dat ze blijven bestaan. Zielen kunnen worden getransformeerd (wanneer iemand sterft, bijvoorbeeld), maar ze verdwijnen niet.
# 59 Pijn is als stof: hoe sterker het is, hoe meer het waard is.
Goede dingen zijn het wachten waard. Maar soms om het goede in het leven te ontvangen, moeten we lijden accepteren.
Het is vreemd als je erover nadenkt dat je moet lijden om je goed te voelen. Maar als u niet zou lijden, zou u het goede dan net zo waarderen als u?
# 60 Niets goud kan blijven.
Deze regel is van Robert Frost. Het betekent dat niets eeuwig duurt.
Onthoud dit wanneer u moeilijke tijden doormaakt, maar ook wanneer u geniet van de goede. Als je weet dat wat je hebt van voorbijgaande aard is, zul je het alleen maar meer waarderen!
# 61 Terwijl het tij wegspoelde, keek de Nederlandse Tulpenman uit op de oceaan: Conjoiner verheugt zich vergiftiger concealer onthuller. Kijk ernaar, stijgend en stijgend, alles meenemend. "Wat is dat?" Vroeg Anna."Water," zei de Nederlander. "Wel, en tijd."
Het epigraaf van De fout in onze sterren onthult een van de hoofdthema's in de boeken - tijd. Tijd brengt ons samen en tijd scheidt ons uiteindelijk. Tijd onthult waarheden en tijd verbergt waarheden. Tijd brengt ons tot leven en tijd vergiftigt ons. En uiteindelijk neemt tijd alles met zich mee.
# 62 We leven in een universum dat is gewijd aan het creëren en uitroeien van bewustzijn. Augustus Waters stierf niet na een langdurige strijd met kanker. Hij stierf na een langdurige strijd met het menselijk bewustzijn, een slachtoffer - zoals je zult zijn - van de behoefte van het universum om alles wat mogelijk is te maken en ongedaan te maken.
Het idee dat mensen het leven ervaren, zodat het universum ogen heeft om zichzelf mee te zien, is al vele malen tot uitdrukking gebracht, maar nooit mooier dan dit.
# 63 Zelfs kanker is niet echt een slechterik: kanker wil gewoon in leven zijn.
Groen heeft gelijk. Op dezelfde manier waarop mensen in leven willen blijven, doen ziekten dat ook. We willen allemaal leven. Het is allemaal een strijd om door de tijd heen te bestaan en betekenis te creëren. Maar soms overleven alleen de sterksten.
# 64 Ik ben een granaat en op een gegeven moment ga ik opblazen en wil ik het aantal slachtoffers minimaliseren, oké?
Niemand wil zijn geliefden pijn doen. Maar als u lijdt aan een terminale ziekte, kunt u ze niet voor altijd beschermen.
# 65 Mensen zullen zeggen dat het triest is dat ze een kleiner litteken achterlaat, dat minder mensen zich haar herinneren, dat er diep van haar werd gehouden maar niet veel. Maar het is niet triest, Van Houten. Het is triomfantelijk. Het is heroïsch. Is dat niet het echte heldendom? Zoals de artsen zeggen: doe eerst geen kwaad.
Wat is belangrijker in het leven, kwaliteit of kwantiteit? Maakt het uit hoeveel mensen van je houden, of hoeveel ze van je houden?
Door een enkeling diep bemind wordt is heroïsch en triomfantelijk. Ik zou niets meer willen en ik neem geen genoegen met minder.
# 66 Pas nu ik van een granaat hield, begreep ik de dwaasheid om anderen te redden van mijn eigen dreigende fragmentatie: ik kon Augustus Waters niet liefhebben. En dat wilde ik niet.
Ze zeggen dat het beter is om lief te hebben en verloren te hebben dan nooit lief te hebben gehad. Dat is wat Hazel in deze passage ontdekt.
Bovendien begrijpt ze hoe het zal zijn voor de mensen die ze achterlaat, de mensen die voor haar zorgen als ze sterft. Ze begrijpt diep in haar botten dat ze ze niet kan beschermen en dat ze haar bescherming toch niet nodig hebben. Ze willen en hebben zoveel van haar nodig als ze kunnen krijgen terwijl ze nog ademt.
# 67 Begrafenissen, had ik besloten, zijn voor de levenden.
Begrafenissen zijn altijd voor de levenden geweest: voor de rouwenden, voor de geliefden, voor vrienden en kennissen. Het is een evenement waarbij je je pijn open en vrij kunt delen met andere mensen, maar niet met de overledene. Ik haat begrafenissen.
# 68 Haar primaire reden om te leven en mijn primaire reden om te leven waren erg verstrikt.
Sommige mensen zijn bedoeld om samen te zijn, net als twee puzzelstukjes die perfect bij elkaar passen. Of het nu het lot is of het toeval, sommige sterren moeten elkaar kruisen.
# 69 Ik heb zelfs geprobeerd mezelf te vertellen om vandaag mijn beste leven te leiden.
Het is moeilijk om positief te zijn als dingen niet gaan zoals gepland. Zelfs als je weet dat de moeilijke tijden die je ervaart tijdelijk zijn, maakt dit het niet eenvoudiger. Houd je hoofd hoog en doe altijd je best.
# 70 Mijn kanker ben ik. De tumoren zijn van mij gemaakt. Ze zijn net zo zeker van mij gemaakt als mijn hersenen en mijn hart van mij.
Dit is een diepgaande observatie. We kijken naar kanker, naar tumoren, als iets aparts. Maar dat zijn ze niet. Ze zijn onze eigen cellen, vol met ons eigen DNA.
Het is niet goed om te doen alsof je niet ziek bent, die ziekte zal op wonderbaarlijke wijze verdwijnen als je het negeert.
Sluit je op dit moment je ogen voor de pijn die je voelt?
71 #Je sterft midden in je leven, midden in een zin.
Dit citaat versterkt de voorbijgaande aard van het leven en de abruptheid van de dood. Het herinnert ons eraan dat we altijd het leven ten volle moeten leven, omdat je niet kunt weten wanneer het allemaal zal eindigen, en je takenlijst ophoudt er toe te doen.
# 72 Het is moeilijk uit te leggen, maar praten met hen voelde als steken en gestoken worden.
Haat je niet gewoon om bij mensen te zijn die het ergste in jou naar boven brengen, mensen die aardig zijn, ondraaglijk moeilijk?
Laat ze je niet naar hun niveau brengen. Omring jezelf zoveel mogelijk met positieve mensen en je zult snel de voordelen ervaren.
# 73 Het is beschamend dat we allemaal gewoon blindelings door het leven lopen en accepteren dat roerei fundamenteel geassocieerd worden met ochtenden.
Hazel heeft gelijk. Waarom moeten we 's ochtends roerei eten? waarom niet om middernacht?
Denk na over alle regels die we volgen zonder ze in vraag te stellen, zonder ze zelfs te erkennen.
Een van de dingen die Gus en Hazel ontdekken over kanker is dat het hen de vrijheid geeft om al die regels te overtreden. En diezelfde vrijheid is voor ons allemaal beschikbaar, hoe gezond we ook zijn.
# 74 Depressie is geen bijwerking van kanker. Depressie is een bijwerking van sterven.
Dit is zo waar. Maar als je sterft, is bijna alles een bijwerking van sterven. Toch sterven we niet tot onze laatste adem. Waarom moeten we vóór onze tijd sterven door zoveel tijd te besteden aan het voelen van angst en angst?
# 75 Wie ben ik om te zeggen dat deze dingen misschien niet voor altijd zijn? Wie is Peter Van Houten om het vermoeden te laten gelden dat onze arbeid tijdelijk is? Alles wat ik weet van de hemel en alles wat ik weet van de dood is in dit park; een elegant universum in onophoudelijke beweging, vol met verwoeste ruïnes en schreeuwende kinderen.
De fout in onze sterren staat vol met passages over het bestaan en de zin van het leven. Sommige personages komen het boek binnen om tegengestelde meningen te uiten. Groen heeft gelijk als hij dit debat concentreert op het huidige moment waarop we leven, een moment waarop verandering de enige constante is.
# 76 Als je meer problemen had dan je waard bent, gooien we je gewoon op straat.
Deze lijn maakt me zo aan het lachen.
Het is soms moeilijk om mensen te vertellen hoeveel we van hen houden - vooral als ze verdrietig zijn of een crisis van zelfvertrouwen hebben. Ik ga deze lijn gebruiken de volgende keer dat een dierbare vriend zich blauw voelt.
# 76 Kankerjongens zijn in wezen bijwerkingen van de meedogenloze mutatie die de diversiteit van het leven op aarde mogelijk maakte.
Soms is wat het leven mogelijk maakt en zijn vele vormen ook de dood ervan. Dat is de ironie van het leven.
# 77 Hoe vreemd en hoe mooi het is om iets te zijn.
Het echte leven begint wanneer je je realiseert dat je alles kunt zijn wat je wilt.
Wat nog belangrijker is, geloof je dat je alles kunt zijn wat je wilt? Als je het geloofde, hoe zou je leven dan anders zijn?
# 78 Ik geloof dat het universum opgemerkt wil worden. Ik denk dat het universum onwaarschijnlijk bevooroordeeld is ten opzichte van bewustzijn, dat het intelligentie gedeeltelijk beloont omdat het universum geniet dat zijn elegantie wordt waargenomen. En wie ben ik, midden in de geschiedenis, om het universum te vertellen dat het - of mijn observatie ervan - tijdelijk is?
Bestaan is een wonder. Ieder van ons bevindt zich in het centrum van het universum. (Einstein bewees die bewering wiskundig; ik verzin het niet.)
Deze lijn houdt in dat het universum zich bewust is van het leven erin, dat het leven bestaat ten behoeve van het universum. Het is misschien niet waar, maar het is een mooi idee.
# 79 ... je klemt je tanden op, je kijkt omhoog, je zegt tegen jezelf dat als ze je zien huilen, het hen pijn zal doen, en je zult niets anders zijn dan een droefheid in hun leven, en je moet geen louter verdriet worden, dus je zal niet huilen en je zegt dit alles tegen jezelf terwijl je omhoog kijkt naar het plafond, en dan slik je ook al wil je keel niet sluiten en kijk je naar de persoon die van je houdt en glimlacht.
Onze geliefden zijn degenen die onze slechtste en onze beste kanten kennen, en zij zijn degenen die ons het meest kunnen kwetsen.
Heb je ooit gewenst dat je de persoon van wie je houdt nooit pijn doet en je tanden op elkaar klemt en al je tranen doorslikt en terug glimlacht?
# 80 We willen allemaal herinnerd worden.
Nikola Tesla, Michael Jordan ... deze mensen worden herinnerd voor de erfenis die ze hebben achtergelaten. We kunnen niet allemaal beroemde uitvinders of ondernemers zijn. Maar we kunnen sterren zijn in het kleine universum van mensen van wie we houden en die van ons houden. Het is meer dan genoeg.
# 81 Hij was niet perfect of zo. Hij was niet je sprookjesprins Charmant of zo. Hij probeerde soms zo te zijn, maar ik vond hem het leukst toen dat spul wegviel.
Een van de beste dingen van De fout in onze sterren is dat het zo realistisch is. Dit kan iedereen overkomen.
Het feit dat dit niet alleen een door cliché geteisterde romantiek is, maakt het je tijd waard.
# 82 De wereld is niet voor ons gemaakt, we zijn gemaakt voor de wereld.
Dit is nog een bewering dat mensen bestaan ten behoeve van het universum. Groen onderzoekt dit thema in het hele boek.
# 83 Ik ben bang voor vergetelheid. Ik vrees het als de spreekwoordelijke blinde man die bang is in het donker.
Deze regel bevat een diepe waarheid over onze angst voor de dood.
We weten niets van wat we zullen ervaren na onze dood. Letterlijk niets. Toch zijn we er bang voor. Net zoals de blinde bang is voor de duisternis, die hij nooit echt kan ervaren.
# 84 Het zou geweldig zijn om in een supersnel vliegtuig te vliegen dat een tijdje de zonsopgang over de hele wereld zou kunnen achtervolgen.
Ben je niet dol op dit idee? Ik bedoel, het is zo grappig, creatief en gedurfd dat ik het wil proberen!
# 85 Alle redding is tijdelijk.
Deze tot nadenken stemmende lijn kan op vele manieren worden geïnterpreteerd. Wat is redding? Bestaat het überhaupt? Verdwijnt het bij onze dood?
Uiteindelijk moeten we onze eigen antwoorden op deze vragen vinden.
# 86 Omnia Cellula e Cellula.
Cellen komen uit cellen en leven komt uit het leven. Wat je geeft is wat je krijgt. Actie en reactie. Deze verklaring uit de medische geschiedenis staat centraal De fout in onze sterren, die uiteindelijk gaat over het definiëren van de aard van het leven zelf ... door een nauwgezet onderzoek van de dood.
# 87 Ziekte kent geen glorie. Het heeft geen betekenis. Het heeft geen eer om dood te gaanvan.
Er is een glorie in het sterven voor iets, ervoor kiezen om op te offeren voor een groter goed of je geliefden. Maar welke glorie is er in het sterven aan iets dat je niet kunt beheersen? Dood is in dat geval slechts een fysieke overgang. Het kan alleen betekenis hebben als je het betekenis geeft door je manier van leven.
# 88 Ik dacht dat volwassen zijn betekent weten wat je gelooft, maar dat is niet mijn ervaring geweest.
Toen ik een tiener was, dacht ik dat ik het leven zou uitzoeken als ik ouder word.
Raad eens? Ik merk dat ik ouder ben, maar niet wijzer.
Misschien is dat het geheim van het leven: de strijd om antwoorden te vinden. Als je de antwoorden hebt gevonden, hoef je niets meer te doen.
# 89 Ik heb een tijdje geleden besloten mezelf de eenvoudigere geneugten van het bestaan niet te ontzeggen.
Gus en Hazel leden aan terminale kanker. Het is begrijpelijk dat ze ervoor hebben gekozen om zich over te geven aan eenvoudige genoegens. Het leven is kort en ze moesten het plezier verzamelen dat ze konden terwijl ze nog konden.
Maar we zijn allemaal terminal. Het leven is kort voor ons allemaal. Dus we moeten allemaal genieten van de simpele geneugten van het leven zolang we kunnen.
# 90 Mensen wennen echter altijd aan schoonheid.
De wereld is vol wonderen, maar uiteindelijk gaan we ze als vanzelfsprekend beschouwen. Het is moeilijk - maar belangrijk - om je bewust te blijven van de schoonheid van het leven.
# 91 Zelfs als we de ineenstorting van onze zon overleven, zullen we niet voor altijd overleven.
Sterven kan het bepalende kenmerk van het menselijk bewustzijn zijn. Wat er ook geboren wordt, moet sterven. Deze regel is pijnlijk waar. Het beschrijft de waarheid van het menselijk bestaan. Noch wij, noch de kinderen van onze kinderen, noch uiteindelijk onze planeet zelf zullen voor altijd blijven bestaan.
# 92 We zullen het universum net zo veel pijn doen als wij om het te helpen, en dat is ook niet waarschijnlijk.
Er is een strijd in dit boek tussen het idee dat het universum ons nodig heeft, vertrouwt op ons voor zijn ervaring van zichzelf, en het idee dat het universum een zielloos mechanisch object is en dat de betekenis van het leven alleen vanuit onszelf komt.
De kunst is, denk ik, om te begrijpen dat de twee verklaringen beide waar zijn en diep compatibel zijn.
# 93 Hoe hard je ook trapt, hoe hoog je ook wordt, je kunt niet helemaal rondgaan.
Soms is het niet voldoende om al uw inspanningen ergens op te richten. Soms kunnen omstandigheden niet worden overwonnen, hoe hard je het ook probeert.
Maar dat betekent niet dat je het moet opgeven. Als iets u troost, is het het feit dat u uw best hebt gedaan en gedaan.
# 94 Hazel Grace, als je net zo charmant en fysiek aantrekkelijk bent als ik, is het gemakkelijk genoeg om mensen te overtuigen die je ontmoet. Maar ervoor zorgen dat vreemden van je houden ... nu, dat is de truc.
Vreemdelingen van je laten houden vereist meer dan een mooi gezicht. Het vereist persoonlijkheid en uitstraling.
Maar zijn ze dan nog steeds vreemden?
# 95 Het plezier van herinneren was me ontnomen, omdat er niemand meer was om mee te herinneren.
Hier spreekt Hazel over hoe geheugen verloren gaat wanneer haar vriend van haar wordt afgenomen. Ze kan haar herinneringen evenmin waarderen als een universum zonder mensen.
# 96 In vrijheid vinden de meeste mensen zonde.
We willen allemaal vrij zijn van de beperkingen die het leven ons oplegt. Maar wanneer we eindelijk die zo gewenste vrijheid bereiken, merken we dat we die niet ten volle kunnen benutten. We vallen diep in zonde. Geloof me niet? Overweeg wat er gebeurt met mensen die de loterij winnen.
# 97 Het volstaat te zeggen dat het bestaan van broccoli op geen enkele manier de smaak van chocolade beïnvloedt.
Dit is een metafoor. Net zoals chocolade nog steeds heerlijk smaakt, ook al bestaat er broccoli, zo kan het leven ook heerlijk en lekker zijn, hoewel terminale kanker bestaat.
# 98 Er was tijd voordat organismen bewustzijn ervoeren, en er zal nog een tijd zijn.
Die tijd bestond, maar we kunnen er bijna niets van weten. Het is alsof die tijd niet meetelt, omdat er niemand was om er betekenis aan te geven.
# 99 Soms lees je een boek en het vult je met deze rare evangelische ijver en je raakt ervan overtuigd dat de verbrijzelde wereld nooit meer in elkaar zal worden gezet tenzij en totdat alle levende mensen het boek lezen.
In zekere zin denk ik dat dit waar is De fout in onze sterren.
# 100 Er zijn boeken ... waar je mensen niets over kunt vertellen, boeken die zo speciaal en zeldzaam zijn en die van jou dat reclame voor je genegenheid voelt als een verraad.
Ik voel me soms zo, dat het delen van een boek waar ik van hou het op de een of andere manier minder speciaal zal maken. Een boek lezen is tenslotte zo'n intieme daad en de reacties in je hoofd zijn alleen van jou.
Uiteindelijk is het echter beter om te delen. Wanneer we dezelfde boeken lezen en dezelfde ideeën ervaren, leren we nieuwe manieren om met elkaar om te gaan. Onze ervaring van de wereld en haar wonderen is meer op elkaar afgestemd. We hebben meer gemeenschappelijke grond voor het maken van verbindingen.
Dat is een goede reden om deze te delen De fout in onze sterren citaten. Het boek van John Green presenteert een prachtige, ontroerende, diepgaande manier om de wereld te zien. Wanneer we die woorden delen, delen we ook dat nieuwe perspectief.
Gus en Hazel zouden dat zeker goedkeuren.
